2
Ondanks het feit dat Tanaka het bezettingsleger niet zover kreeg om de orde te bewaren, zou hij met z'n gevreesde militaire politie op post blijven. Het gebouw waar zij zich verschansten, was vroeger een hotel en hoewel goed gebouwd, toch niet gemaakt als fort. Hij had opdracht gegeven om vooral de voorkant van het complex goed te bemannen, omdat in de belendende percelen nog Japanse militairen gelegerd waren. Aan de achterzijde vormde de Kali Madioen voor een natuurlijke beveiliging. Tot de tanden toe gewapend en bescherming zoekend achter, in allerijl opgeworpen barricades, zaten zijn manschappen en hij, die laatste dag in Madioen.
De hele dag hadden opgewonden groepen Pemoeda's gepoogd het complex te betreden, om de laatste Japanse macht te breken. Spoedig zou de duisternis invallen en het gevaar voor een rechtstreekse aanval, was voelbaar. De anonimiteit van de duisternis werkte stimulerend op de "Bersiap! Bersiap!", schreeuwende menigte. En plotseling rende de eerste groep jonge Indonesiërs de brede oprijlaan op, richting Kem Pei Tai hoofdkwartier, hetgeen de eerste salvo's mitrailleurvuur uitlokte vanaf het dak van het voormalige hotel. Tanaka wist dat praten met de Indonesiërs nu geen zin meer had. De Pemoeda's op hun beurt schreeuwden om wraak en de bestorming begon.
Tanaka had zich op het dak verschanst om een beter overzicht van het strijdtoneel te hebben, toen beneden hem, in de lobby van het voormalig hotel, al zijn manschappen geroentjingd of platgeslagen werden. Kortom alle Japanners werden afgeslacht of pleegden harakiri. Minstens vijfentwintig Japanners en tientallen jonge Javanen vonden in dat gebouw een afgrijselijke dood. Alleen Tanaka wist zich via het dak, aan de achterkant van het gewezen hotel in veiligheid te brengen. Drie dagen later heeft hij zich gemeld bij het N.I.C.A. En weer een paar dagen later werd hij als krijgsgevangene in Bandoeng tewerkgesteld.
In dat pand ben ik geboren. Ik heb het nooit meer teruggezien. Eens heb ik er van gedroomd. Als ik in m'n droom het huis betreed, zie ik in de verte het overstralend licht van de middag in de achtergalerij. Echter zover geraakt ik niet en huilend word ik wakker.
Bersiap = achtgeven, aktie Kali = rivier
terug naar deel 1
menu Indonesië | Home | |
|
Reacties
Een reactie posten